150:
வாசந்தி பேசி மணம்புணர்ந்து அப்பதி
நேசந்
தெவிட்டி நினைப்பொழி வார்பின்னை
ஆசந்தி
மேல்வைத்து அமைய அழுதிட்டுப்
பாசந்தீச்
சுட்டுப் பலியட்டி னார்களே.
-------------------------
குருக்கத்திக் கொடியின் கீழ்க் களவிற்கலந்து, பின் கற்பு நெறியில் மணம் செய்துகொள்கின்ற தலைவனும், தலைவியும் தலைநாளில் இருந்த காதல், நாள்செல்லச் செல்லத் தெவிட்டுவதாய் விடப் பின்பு ஒருவரை ஒருவர் நினைப்பதையும் விட்டுவிடுவர். இறுதியில் பாடைமேல் வைத்துக் குறைவில்லாமல் அழுது, தங்கள் அன்போடு, அவரையும் நெருப்பினால் எரித்துப் போக்கிவிட்டுத் தெய்வமாக வைத்துப் படையல் இடுவார்கள்.
Romanized
---------------
vācanti pēci maṇampuṇar tampati
nēcan teviṭṭi niṉaippoḻi vārpiṉṉai
ācanti mēlvait tamaiya aḻutiṭṭup
pācantīc cuṭṭup paliyaṭṭi ṉārkaḷē.
Meaning-[Alive They Embraced the Body, Dead They Consigned it to Flames]
------------------------------
Lips met lips, bodies licked in
close embrace,
And love in surfeit
cloyed--then died memories long cherished,
Soon the body on bier was set
while mourners mourned;
All passions spent, the body in
the leaping flames perished.
