S.No: 0009 (verse 41-45)

--->

41: சினஞ்செய்த நஞ்சுண்ட தேவர் பிரானைப்
புனஞ்செய்த நெஞ்சிடை போற்றவல் லார்க்குக்
கனஞ்செய்த வாள்நுதல் பாகனும் அங்கே
இனஞ்செய்த மான்போல் இணங்கிநின் றானே.

To them He comes, who, in heart's deep confines
Treasure His Name,
The Lord who consumed the deathly poison of hatred born,
Consorting with Her of the gleaming brow,
Conjoint, like the pairing deer in amity sweet.

42: போய்அரன் தன்னைப் புகழ்வார் பெறுவது
நாயக னான்முடி செய்தது வேநல்கும்
மாயகம் சூழ்ந்து வரவல்ல ராகிலும்
வேயன தோளிக்கு வேந்தொன்றும் தானே.

They alone attain His Feet, who seek and praise;
To them He shall grant the world the Four-Headed one made;
Full well the elect come, the world of Maya girdling,
One is He with Her of the shoulders reed-shaped.

43: அரனடி சொல்லி அரற்றி அழுது
பரனடி நாடியே பாவிப்ப நாளும்
உரன்அடி செய்துஅங்கு ஓதுங்கவல் லார்க்கு
நிரன்அடி செய்து நிறைந்துநின் றானே.

To them that speak of Hara's Holy Feet and weep,
To them that daily muse at the Great One's mighty feet,
To them that, in deep devotion fixed, wait to serve,
To them comes the Eternal's all-filling Grace.

44: போற்றிஎன் பார்அம ரர்புனி தன்அடி
போற்றிஎன் பார்அசு ரர்புனி தன்அடி
போற்றிஎன் பார்மனி தர்புனி தன்அடி
போற்றிஎன் அன்புள் பொலியவைத் தேனே.

"Glory to the Holy Feet," the Devas chant,
"Glory to the Holy Feet," the Asuras hymn,
"Glory to the Holy Feet," the humans, too, echo,
Thus I gloried Him, and in my love He shone.

45: விதிவழி அல்லதுஇவ் வேலை உலகம்
விதிவழி இன்பம் விருத்தமும் இல்லை
துதிவழி நித்தலும் சோதிப் பிரானும்
பதிவழி காட்டும் பகலவ னாமே.

Except by Fate He decrees this sea-girt world revolves not,
Except by Fate He decrees do joys and age arrive not,
Daily pray to the Light Effulgent;
The Divine Path He'll prove, the Sure Sun He'll be.

S.No: 0008 (verse 36-40)

-->

36: அப்பனை நந்தியை ஆரா அமுதினை
ஒப்பிலி வள்ளலை ஊழி முதல்வனை
எப்பரி சாயினும் ஏத்துமின் ஏத்தினால்
அப்பரி சீசன் அருள்பெற லாமே.

Oh, Heavenly Father, Nandi, the unsurfeiting nectar sweet,
Oh, Bounteous One, Unequalled, First of Time!
Praise Him ever; and even as you praise,
So thine reward will also be.

37: நானும்நின் றேத்துவன் நாள்தொறும் நந்தியைத்
தானும்நின் றான்தழல் தான்ஒக்கும் மேனியன்
வானில்நின் றார்மதி போல்உடல் உள்ளுவந்து
ஊனில்நின் றாங்கே உயிர்க்கின்ற வாறே.

Daily I kneel and chant Nandi's holy Name;
Envisioned, He stands, the Fire-Hued One,
Flaming like the moon in sky; into me He comes,
And throbs and breathes through my mortal flesh.

38: பிதற்றொழி யேன்பெரி யான்அரி யானைப்
பிதற்றொழி யேன்பிற வாஉரு வானைப்
பிதற்றொழி யேன்எங்கள் பேர்நந்தி தன்னைப்
பிதற்றொழி யேன்பெரு மைத்தவன் தானே.

I will not cease to speak of Him, the Great, the Rare,
I will not cease to prate of Him, the Form Unborn,
I will not cease to talk of Nandi, the Mighty,
I will never cease, for pure and great am I then!

39: வாழ்த்தவல் லார்மனத் துள்ளுறு சோதியைத்
தீர்த்தனை அங்கே திளைக்கின்ற தேவனை
ஏத்தியும் எம்பெரு மான்என்றுஇறைஞ்சியும்
ஆத்தம் செய் தீசன் அருள்பெற லாமே.

He, the Divine Light, shining bright in devotee's heart,
He, of the Holy Waters, wherein He sports,
Him shall we praise, Him call, "Our Lord,"
And, thus adoring, His Grace attain.

40: குறைந்துஅடைந் தீசன் குரைகழல் நாடும்
நிறைந்துஅடை செம்பொனின் நேர்ஒளி ஒக்கும்
மறைஞ்சடம் செய்யாது வாழ்த்தவல் லார்க்குப்
புறஞ்சடம் செய்வான் புகுந்துநின் றானே.

Humbled and meek, seek thou the Lord's Feet,
Feet that equal the rays of purest gold serene;
Praise Him with songs of the humble heart
And unpenurious tongue;
To such He comes, the all-fashioning Lord.

S.No: 0007 (verse 31-35)

31: மண்ணகத் தான்ஒக்கும் வானகத் தான்ஒக்கும்
விண்ணகத் தான்ஒக்கும் வேதகத் தான்ஒக்கும்
பண்ணகத்து இன்னிசை பாடலுற் றானுக்கே
கண்ணகத் தேநின்று காதலித் தேனே.

Of the Earth is He, of the sky is He! Well He be!
Of the Heaven is He, of truest Gold is He! Well He be!
Of sweetest song's inmost rapture is He!
Him my love besought, from heart's central core.

32: தேவர் பிரான்நம் பிரான்திசை பத்தையும்
மேவு பிரான்விரி நீருலகேழையும்
தாவு பிரான்தன்மை தானறி வாரில்லை
பாவு பிரான்அருட் பாடலு மாமே.

The Lord of Gods, and of ours too,
The Lord who all space pervades,
And the seven Worlds, ocean-bound, transcends;
None do know His nature true,
How then may we sing His Grace Divine?

33: பதிபல வாயது பண்டுஇவ் வுலகம்
விதிபல செய்தொன்றும் மெய்ம்மை உணரார்
துதிபல தோத்திரம் சொல்ல வல்லாரும்
மதியிலர் நெஞ்சினுள் வாடுகின் றாரே.

Many the Gods this hoary world adores,
Many the rituals; many the songs they sing;
But knowing not the One Truth, of Wisdom bereft
Unillumined, they can but droop at heart.

34: சாந்து கமழுங் கவா஢யின் கந்தம்போல்
வேந்தன் அமரர்க்கு அருளிய மெய்ந்நெறி
ஆர்ந்த சுடரன்ன ஆயிர நாமமும்
போந்தும் இருந்தும் புகழுகின் றேனே.

Like the fragrance of the musk the musk-deer constant emits,
Is the True Path which the Lord to Celestials imparts.
Sitting or moving, I chant the rich essence of His Name,
His thousand Names that are with spark divine.

35: ஆற்றுகி லாவழி யாகும் இறைவனைப்
போற்றுமின் போற்றிப் புகழ்மின் புகழ்ந்திடில்
மேற்றிசைக் கும்கிழக் குத்திசை எட்டொடு
மாற்றுவன் அப்படி ஆட்டவு மாமே.

Even the Path impassable is foot-easy made,
If you the Lord praise and Him adore;
The East and West and directions all
He does transmute--and thus dances He the Lord.

S.No: 0006 (verse 26-30)

26: தொடர்ந்துனின் றானைத் தொழுமின் தொழுதால்
படர்ந்துநின் றான்பரி பாரக முற்றும்
கடந்துநின் றாம்கம லம்மலர் மேலே
உடந்திருந் தான்அடிப் புண்ணிய மாமே.

Adore the Lord, who in unbroken continuity stood,

The Lord who protecting over all earth expanded,
Transcending all He stood; over the lotus bloom aloft,
In smiling glory He sat; Holy be His feet!

27: சந்தி எனத்தக்க தாமரை வாண்முகத்து
அந்தமில் ஈசன் அருள்நமக் கேயென்று
நந்தியை நாளும் வணங்கப் படும்அவர்
புந்தியி னுள்ளே புகுந்துநின் றானே.

The Infinite of Lotus-Face, rivalling twilight ineffable,
May ours be His Grace Divine!
And they who thus Nandi daily beseech,
Into their Heart, creeping, He comes! He comes!

28: இணங்கிநின் றான் எங்கும் ஆகிநின் றானும்
பிணங்கிநின் றான்பின்முன் னாகிநின் றானும்
உணங்கிநின் றான்அம ராபதி நாதன்
வணங்கிநின் றார்க்கே வழித்துணை யாமே.

Beckoning He stood, He, the All-pervading;
But they who, doubt-tossed, in self-contention lost,
They stood withered at the root;
To those who freely give themselves to the Lord on High,
To them is He the certain, immutable Guide.

29: காணநில் லாய்அடி யேற்குஉறவுஆருளர்
நாணநில் லேன்உன்னை நான்தழு விக்கொளக்
கோணநில் லாத குணத்தடி யார்மனத்து
ஆணியன் ஆகி அமர்ந்துநின் றானே.

Oh! You, the Unseen, only kin to this forlorn slave,
Let me not falter to embrace Your feet!
For to the heart of Your servant, pure and true
You ever stood even as the axle-pin.

30: வான்நின்று அழைக்கும் மழைபோல் இறைவனும்
தானினறு அழைக்கும்கொல் என்று தயங்குவார்
ஆன்நின்று அழைக்கு மதுபோல்என் நந்தியை
நான்நின்று அழைப்பது ஞானம் கருதியே.

As the Heavens draw the rains;
Even so will my Lord draw me to Him?
Thus, doubting, many ask.
But like to the mother-cow, for my Nandi I yearn
And all the world, all the world know it too!

S.No: 0005 (verse 21-25)

21: வானப் பெருங்கொண்டல் மாலயன் வானவர்
ஊனப் பிறவி ஒழிக்கும் ஒருவனைக்
கானக் களிறு கதறப் பிளந்தனம்
கோனைப் புகழுமின் கூடலு மாமே.

Sing His praise! Oh how quick He comes!

He, the Lord, who in one fell sweep the wild elephant slashed,
The Lord who ends this muddy vesture's mortal coil,
Of the Heavenly Hosts, of Brahma Divine,
Of Mal, hued like the clouds rain-borne.

22: மனத்தில் எழுகின்ற மாயநன் நாடன்
நினைத்தது அறிவன் என்னில்தான் நினைக்கிலர்
எனக்குஇறை அன்பிலன் என்பர் இறைவன்
பிழைக்கநின் றார்பக்கம் பேணிநின் றானே.

This Lord of Maya-land that has its rise in the mind,
He, the Being without thought, knows yet all our thoughts;
Some be who groan,"God is not to me a friend;"
But, sure, God seeks those who seek their souls to save.

23: வல்லவன் வன்னிககு இறையிடை வாரணம்
நில்லென நிற்பித்த நீதியுள் ஈசனை
இல்லென வேண்டா இறையவர் தம்முதல்
அல்லும் பகலும் அருளுகின் றானே.

The Mighty Lord, the God of Fire, set amidst the seas,
Whom the comprehending souls never deny;
He, the Lord of the Heavenly Beings all,
Who , day and night, pours forth His Divine Grace.

24: போற்றிசைத் தும்புகழ்ந் தும்புனி தன்அடி
தேற்றுமின் என்றும் சிவனடிக் கேசெல்வம்
ஆற்றிய தென்று மயலுற்ற சிந்தையை
மாற்றிநின் றார்வழி மன்னிநின் றானே.

Sing His praise, Sing of His Holy Feet!
Pour all your treasures at Siva'a Sacred Feet!
And they who shake off the clouded eye and disturbed mind,
With them He ever stood, benignantly firm.

25: பிறப்பிலி பிஞ்ஞகன் பேரரு ளாளன்
இறப்பிலி யாவர்க்கும் இன்பம் அருளும்
துறப்பிலி தன்னைத் தொழுமின் தொழுதால்
மறப்பிலி மாயா விருத்தமும் ஆமே.

The Birthless is He, the Divine Mad, of Compassion vast,
The Deathless is He, the Boundless One, Granter of Joys all,
To Him kneel, and, kneeling, shall find
Naught becomes Maya, the bond immemorial.

S.No: 0004 (verse 16-20)

16: கோது குலாவிய கொன்றைக் குழற்சடை
மாது குலாவிய வாள்நுதல் பாகனை
யாது குலாவி அமரரும் தேவரும்
கோது குலாவிக் குணம்பயில் வாரே.

He, of the matted locks, the odorous Konrai clustering,
He, of the Divine Consort with forehead divinely gleaming,
He, whom the Immortals and Devas sought,
Wisdom to learn, Ignorance to dispel.

17: காயம் இரண்டுங் கலந்து கொதிக்கினும்
மாயங் கத்தூரி யதுமிகும் அவ்வழி
தேசங் கலந்தொரு தேவனென் றெண்ணினும்
ஈசன் உறவுக் கெதிரில்லை தானே.

Howe'er well the two garlics and musk boil and mix,
Yet will musk's fragrance stand o'ertopping all,
So may all space mix and hold the God as One,
Yet, upwelling, pours forth Isan's love profound.

18: அதிபதி செய்து அளகை வேந்தனை
நிதிபதி செய்த நிறைதவம் நோக்கி
அதுபதி ஆதரித்து ஆக்கமது ஆக்கின்
இதுபதி கொள்என்ற எம்பெரு மானே.

The Supreme Lord saw Alagai King's penance devout,
Much pleased, He made the King Lord of all Riches;
Even so, approach the Lord, noble deeds performing;
For thus says the Lord, "Hold this lordship!"

19: இதுபதி ஏலங் கமழ்பொழில் ஏழும்
முதுபதி செய்தவன் மூதறி வாளன்
விதுபதி செய்தவன் மெய்த்தவம் நோக்கி
அதுபதி யாக அமருகின் றானே.

He, the Wisdom Primeval, He made the City Ancient
Of the seven meadows, fragrant-spiced;
He fixed the Moon, and to penance inclining,
He abides there, making that His seat.

20: முடிவும் பிறப்பையும் முன்னே படைத்த
அடிகள் உறையும் அறனெறி நாடில்
இடியும் முழக்கமும் ஈசர் உருவம்
கடிமலர்க் குன்ற மலையது தானே.

Seek the Abode of the Holy,
Who, of yore, created Birth and Death
A high hill it is, where thunders roar and lightnings flash,
Where fragrant flowers bud and bloom,
His mighty likeness it bears.

S.No: 0003 (verse 11-15)

11: அயலும் புடையும்எம் ஆதியை நோக்கில்
இயலும் பெருந்தெய்வம் யாதுமொன் றில்லை
முயலும் முயலில் முடிவும் மற் றாங்கே
பெயலும் மழைமுகிற் பேர்நந்தி தானே.

Near and far I look; but around the Being First,

No other God, I see, mightier than He;
Himself the effort, and Himself, too, effort's end;
Himself the rains, Himself the clouds rain-laden,
The Nandi named.

12: கண்ணுத லான்ஒரு காதலின் நிற்கவும்
எண்ணிலி தேவர் இறந்தார் எனப்பலர்
மண்ணுறு வார்களும் வானுறு வார்களும்
அண்ணல் இவன் என்றுஅறியகி லார்களே.

The One of the fore-head eye, in Love Supreme, unmoved,
Dead were the countless Devas,
Born were the myriads on earth;
Upward they climbed to lives beyond count,
Yet none did know the Lord was He.

13: மண்ணளந் தான்மல ரோன்முதல் தேவர்கள்
எண்ணளந் தின்னும் நினைக்கிலார் ஈசனை
விண்ணளந் தாந்தன்னை மேலளந் தாரில்லை
கண்ணளந் தெங்குங் கடந்துநின் றானே.

Mal who spanned the earth and Brahma the Lotus seated one,
And others of the Gods fathomed Him not;
There be none to measure Him that measured the Heav'ns
And thus He stood, all visions transcending.

14: கடந்துநினின் றான்கம லம்மல ராதி
கடந்துநின் றான்கடல் வண்ணம்எம் மாயன்
கடந்துநின் றான்அவர்க்கு அப்புறம் ஈசன்
கடந்துநின் றான்எங்கும் கண்டுநின் றானே.

Transcended He Brahma on the lotus-seat,
Transcended Mayan, the ocean-hued,
Transcended He, Isan, who transcends all,
Transcended He space infinite, witnessing all.

15: ஆதியு மாய்அர னாய்உட லுள்நின்ற
வேதியு மாய்விரிந்துஆர்ந்துஇருந் தான்அருள்
சோதியு மாய்ச்சுருங் காததோர் தன்மையுள்
நீதியு மாய்நித்த மாகிநின் றானே.

Into Brahma did He expand, into Hara did He,
And into the soul of the body He pervades
As the Effulgence Divine, the Dharmic law limitless,
The Eternal and the Everlasting.

S.No: 0002 (verse 6-10)

6: அவனை ஒழிய அமரரும் இல்லை
அவனன்றிச் செய்யும் அருந்தவம் இல்லை
அவனன்றி மூவரால் ஆவதொன் றில்லை
அவனன்றி ஊர்புகு மாறு அறியேனே.

Without Him, there be Celestials none,

Without Him, penance is not,
Without Him, naught the Three accomplish,
Without Him, I know not the City's Gate.

7: முன்னைஒப் பாயுள்ள மூவர்க்கும் மூத்தவன்
தன்னைஒப் பாய்ஒன்றும் இல்லாத் தலைமகன்
தன்னைஅப் பாயெனில் அப்பனு மாயுளன்
பொன்னைஒப் பாகின்ற போதகத் தானே.

Primal First is He, older than the Co-eval Three
But the Lord is He peerless, unequalled;
Call Him "Father," and Father He to thee,
Inside you He flames in the Lotus of golden hue.

8: தீயினும் வெய்யன் புனலினும் தண்ணியன்
ஆயினும் ஈசன் அருளறி வாரில்லை
சேயினும் நல்லன் அணியன்நல் அன்பர்க்குத்
தாயினும் நல்லன் தாழ்சடை யோனே.

Hotter is He than fire, cooler than water;
And yet none knows of His Grace abounding;
Purer than the child, kinder by far than the mother,
Nearest to Love is He, of the flowing matted locks.

9: பொன்னால் புரிந்திட்ட பொற்சடை யென்னப்
பின்னாற் பிறங்க இருந்தவன் பேர்நந்தி
என்னால் தொழப்படும் எம்இறை மற்றவன்
தன்னால் தொழப்படு வாரில்லை தானே.

Gold-bewrought, His matted locks fall back and gleam;
Nandi, His name,
My Lord is He, ever by me worshipt;
But none there be whom He worships.

10: தானே இருநிலம் தாங்கிவிண் ணாய்நிற்கும்
தானே சுடும்அங்கி ஞாயிறும் திங்களும்
தானே மழைபொழி தையலு மாய்நிற்கும்
தானே தடவரை தண்கட லாமே.

Holding the worlds apart, as the Heavens high He spreads;
Himself the scorching Fire, Sun and Moon,
Himself the Mother that sends down the rains
Himself the mountains strong and oceans cold.

S.No: 0001 (verse 1-5)

கடவுள் வாழ்த்து IN PRAISE OF GOD

1: ஒன்றவன் தானே இரண்டவன் இன்னருள்
நின்றனன் மூன்றினுள் நான்குணர்ந் தான்ஐந்து
வென்றனன் ஆறு விரிந்தனன் ஏழும்பர்ச்
சென்றனன் தானிருந் தான்உணர்ந் தெட்டே.

The One is He, the Two His sweet Grace,
In Three He stood, in all the Four witnessed,
The Five He conquered, the Six He filled,
The Seven Worlds pervades, manifests the Eight
And so remains.

2: போற்றிசைத்து இன்னுயிர் மன்னும் புனிதனை
நாற்றிசைக் கும்நல்ல மாதுக்கும் நாதனை
மேற்றிசைக் குள்தென் திசைக்கொரு வேந்தனாம்
கூற்றுதைத் தானையான் கூறுகின் றேனே.

The Holy One who all life sustains,
Lord of Her, beloved of all the world,
He who spurned Yama, the Southern Qrarter's King
Of Him I sing, His glory and praise.

3: ஒக்கநின் றானை உலப்பிலி தேவர்கள்
நக்கனென்று ஏத்திடும் நாதனை நாள்தொறும்
பக்கநின் றார்அறி யாத பரமனைப்
புக்குநின்று உன்னியான் போற்றிசெய் வேனே.

He who stands the same to all,
The Pure One, whom immortal Gods adore,
Whom, even they, that daily stand beside, know not,
Him I seek, praise, and meditate.

4: அகலிடத் தார்மெய்யை அண்டத்து வித்தைப்
புகலிடத்து என்றனைப் போதவிட் டானைப்
பகலிடத் தும்இர வும்பணிந் தேத்தி
இகலிடத் தேஇருள் நீங்கிநின் றேனே.

The Truth of Spaces Vast, Seek of the Universe orb,
Our Haven of Refuge, He bade me seek and find,
Him I praised by night and day,
And praising thus, gloom{-}dispelled,
I held firm in this world of strifes.

5: சிவனொடுஒக் கும்தெய்வம் தேடினும் இல்லை
அவனொடுஒப் பார் இங்கு யாவரும் இல்லை
புவனம் கடந்தன்று பொன்னொளி மின்னும்
தவனச் சடைமுடித் தாமரை யானே.

Search where ye will, there's no God like Siva,
None here below to equal Him in glory;
Lotus like, He, of gleaming matted locks,
Golden in splendour, beyond the worlds, apart.

S.No: 0000 விநாயகர் காப்பு - INVOCATION TO VINAYAaKA

ஐந்து கரத்தனை யானை முகத்தனை
இந்தின் இளம்பிறை போலும் எயிற்றனை
நந்தி மகன்தனை ஞானக் கொழுந்தினைப்
புந்தியில் வைத்தடி போற்றுகின் றேனே.

He who has the five hands and the elephant's face,

Whose tusk is even as the crescent moon,
The son of Nandi, the Flower of Wisdom,
Him I cherish in thought, His feet adore.

S.No: xxxx Tirumantiram Epilogue

-->

திருமந்திரம் TIRUMANTIRAM

Tirumantiram Epilogue

Rev. Dr.G.U.Pope says: "Saiva Siddhanta philosophy is the choicest product of the Dravidian intellect. The Saiva Siddhanta system is the most elaborate, influential and undoubtedly the most intrinsically valuable of all the religions of India. It is a peculiarly South Indian and Tamil religion. Saivism is the old prehistoric religion of South India, essentially existing from pre-Aryan times and holds sway over the hearts of the Tamil people"

The Tamil cultural tradition is independent, not derived, not imitative; it is pre-Sanskritic, and from this point of view Tamil alone stands apart when compared with all other major languages and literatures of India. There exist in India only two great specific and independent classical and historically attested cultures - the Sanskritic culture and the Tamil culture. Tamil literature is the only Indian literature which is both classical and modern; while it shares antiquity with much of Sanskrit literature and is as classical, in the best sense of the word, as e.g. the ancient Greek poetry, it continues to be vigorously living modern writing of our days. 'Tamil, one of the two classical languages of India, is the only language of contemporary India which is recognizably continuous with a classical past.'..." The philosophical system of Saiva Sidhdhantha, a system, which may be ranked among the most perfect and cleverest systems of human thought--Prof. Dr. Kamil Vaclav Zvelebil

Saiva Siddhanta is beyond the apex of pyramidal structure of all religions that rises majestically from a broad base. Its base is Polytheism; its lower half is Monotheism; its upper half is Metatheism; Siva Siddhanta is Supratheism or Camayātītam (Samayatitam = சமயாதீதம் = The Supreme Being, as transcending all religions. Tamil Lexicon). It does not need any support; it has no beginning, no middle, no end and no name. Supratheism is a word coined by me to illustrate its position compared to other pyramidal religions; in fact, it is not a religion; it is the Universal Truth. Man can ascend this pyramid to a comfortable or competent level. When he goes beyond the pyramid, there are no icons, Mantra, Tantra, Yantra or disputations between religions. Metatheism is immersion in and absorption of the emanating essence of unbranded Being (Generic God) without regard to any particular religion. The generic Being may be worshipped as an icon or a word. The mental and spiritual eyes, ears and perceptions of the worshipper are his organons. Drawing the hidden essence and meaning, registering all visual, auditory and extrasensory vibrations emanating from icons, formulating them in words and phrases and laying down new paths are the essence of inspired religious prose and poetry of Metatheism. Some revealed Truths are beyond words. The object of all these constructs is to attain Moksa.

Tirumantiram was composed by Tirumular (Ca200BCE). History tells us that he was a disciple of Guru Nandinatha. Tirumantiram = Tiru + mantiram = Sacred + incantation, formula = Sacred incantation. He came down from Himalayas to Tamil country. Tirumantiram is a repository of yogic and tantric knowledge and the mainstay of Saiva Siddhanta. Siva and Sakti form the centerpiece of devotion, worship and adulation.

Tirumular came down from up north to Tamil Nadu in search of Agastya Muni of Pothiya Hills. His name was Sundarar before he became Mulan; there is a lore that is mythical in its content and transformational in the life of Mulan. (Agastya = Agastiya = Agam + ti = Inner + Fire = Inner Fire = Kundalini Fire = One who has kindled his Inner Kundalini Fire = A Siddha = Perfected Yogi.)

As Sundarar-Tirumular was wandering in the countryside, he came across a herd of cows in grief and tears and a dead body of apparently the cowherd, who was bitten by the snake. Sundarar took pity on the cows and the cowherd; by yogic Prapti (transmigration into another body), he entered into the body of the cowherd and revived him back to life. Now the cowherd has the Tejas, soul, and Brahmavidya of Sundarar, while his own dead body was out of sight nearby. The cowherd, Mulan (the physical Mulan and the spiritual Sundarar), took the happy cows back to their cow pen. His wife could not see and tell any physical difference in her husband, but he was acting and talking like a yogi and would not enter the house. What would the wife of the cowherd do? She ran to village elders and sought their advice. They gave him a look up and down, spoke to him, and came to the conclusion that he became a yogi and his wife should let him go his way. The newly minted cowherd yogi, Mulan, went back to the pasture and looked for his former body, which for some unknown reason disappeared. What would the cowherd with Yogi's mind and soul do? Sundarar became Mulan in body and not in other faculties. Sundarar thought that this was one of the plays of Siva and accepted the body of Mulan as his own as a matter of Siva's Grace. This episode whether real or not speaks of the Yogi who dies to his flesh, with the rise of spirit and takes the body of Mulan, which means Root, Origin (Pati, Siva). It is Mulan who is "bitten" by the serpent of Kundalini, rises from the base or root (Muladhara Chakra) through the lower Chakras reabsorbing all the Tattvas in each Chakra (involution, rising above material Tattvas (THATness), a centripetal march towards Lord Siva's Consciousness), dies to his flesh, and acquires the deathless body of Siva, a second body as Pati who leads the Pasus (animals, individual souls, the flock in Christian tradition) back home, the original repose of souls. Mular (r in the place of n)is an honorific way of addressing a noble soul.

Prapti has different meanings; one such meaning is as follows. Prapti is power to enter anywhere. This includes ability to touch the sun, the moon or the sky. The Siddha can predict the future. He understands the language of birds and beasts, and unknown kind. Prapti is defined as ability to apprehend knowledge and perceptions perceived by the individual soul in his senses, which are presided over by god or gods. Once a Yogi or Siddha enters the body of another, he can perceive and modulate the feelings and perceptions of the the host's senses.

Dictionary: Prapti = Ability to reach anything like touching the moon with fingers. Isita = supreme dominion. Vasita = Subjugation by magic. Kamavasayita = suppressing all desires.

Invocation to Lord Vinayaka:
O Lord Ganesa, your holy feet took a special place in my consciousness. You have five arms: four feet and a trunk; your face bears the majesty of an elephant; your one tusk exceeds the beauty of the waxing crescent moon. Your wisdom is pure and without par; you are the dear child of Nandi.
(Nandi is the Vahana or the living transport of Lord Shiva. It is a white bull with a black tail. As a matter of submission and humility, the tail is tucked in, and the feet and the face are in repose. It is a charging bull made tame by Lord Shiva. Nandi represents a devotee (of Shiva) whose passions are under control and whose devotion to Shiva is perfect. Some postulate Nandi was Shiva in animal form (theriomorphism) and when Shiva assumed a human form (anthropomorphism), Nandi transformed to its innate state. Animal form shows more authenticity in its representation of certain qualities than a human form and thus Nandi is important in that respect. Indus valley excavations bore many seals gracing bulls on their face.
In the Pati-Pasu-Pasa Triad, Pati is Siva; Pasu is the individual soul compared to animal-man with impurities, and Pasa is the tether that binds us. Pasu is wild like the testosterone charged raging and charging bull. Siva makes the bull tame, tranquil and pure by removing the malas (மலம் = impurities). Once the impurities are removed, the individual soul receives Spiritual Knowledge (தெருள்) from Siva. With Terul (தெருள்) in place, the soul acquires Grace (அருள்) and becomes one with Siva.

Yama, the god of death, treats Siva and his devotees with extreme deference ever since his minions (yama dutas) came to capture Siva’s devotee, Markendeya, the likes of who are under the protection of Lord Siva who is Supreme to all gods.

There is no God like lotus-like Siva, whose matted hair shines in splendor. Without him, there will be no celestials, no austerity, and no liberation. He is the father, the mother and the guru. He is Nandi, the bull, who is regarded as the formless form of Siva. He holds the worlds in their spheres in the high Heavens, and he is the Fire, the Sun, the Moon, the Mother of rain clouds, the mountains and the oceans. Men and gods come and go, Siva is eternal. Why do the celestials, gods and men go after the transient gods? He, with the vertical third eye, is the Supreme, and he is mainly concerned with his devotees. Mal (Vishnu) who strode the earth in one pace, Brahma who sits on the Lotus seat and the gods who know heaven, have not found the ends and depths of him. He transcends them all and his glance is his Grace. He transcends the Mayan, Vishnu, Brahma, and his own forms Isan (Rudra), Hara, and Mahesvara. He is Brahma, Vishnu and Hara and sits in the heart of all souls where his divine splendor knows no contraction.
His abode is the holy of that reverberates with thunder and pervades with the fragrance of flowers. He confers wealth to Kubera, kills the elephant-monster Gaja Mukhsura, who had the temerity to challenge the Supreme Lord, and confers freedom from birth to Vishnu, Brahma and other celestials. He seeks those who seek him and saves their souls. He controls the god of Fire who once was put down and put out by the Lord in the Northern seas, when his rage was consuming the world. He stands by those who sing his praises and seek his feet as their refuge. He gives refuge to those who shake off their faulty perceptions and thoughts and stands by them with kindness. Maya comes to nothing to those who kneel before him who is birthless and deathless and who never lets down those who seek him. He becomes visible in the guise of a guide to those who give their body, mind and soul to the Lord. Tirumular: ‘He is the kin that I wait to see and clutch his feet and he is the axle-rod that holds the wheels together firmly in my heart. I seek knowledge from him, just like a calf seeks milk from the cow.’ He shows the path when we follow his path of goodness, sing his praise, and adore him. Those, who worship the Lord of the soul will break their bonds, cross the of , and reach the other shore (become one with Pati.)